Beschrijving
Koptekst 1
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;
Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Non risu potius quam oratione eiciendum? Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Itaque his sapiens semper vacabit. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Comprehensum, quod cognitum non habet?
Koptekst 2
Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. An hoc usque quaque, aliter in vita? Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
Koptekst 3
Duo Reges: constructio interrete. Ea possunt paria non esse. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Confecta res esset. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
Koptekst 4
Minime vero, inquit ille, consentit. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. De quibus cupio scire quid sentias. Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
